Sanatçının Albümleri
Decydujące starcie
2000 · albüm
Ziemia jest płaska
1998 · albüm
Mam kły, mam pazury
1996 · albüm
Ile procent duszy ?
1994 · albüm
Wszyscy przeciwko wszystkim
1993 · albüm
Blasfemia
1992 · albüm
Kolaboracja II
1989 · albüm
Kolaboracja
1987 · albüm
Underground Out Of Poland
1987 · albüm
Deuter
2023 · albüm
Szara masa
2023 · single
1986, co będzie jutro?
2022 · albüm
Pałac
2022 · single
IDI
2022 · single
Kłamstwo to nowa prawda
2021 · albüm
Dzień dobry, dzień zły
2021 · single
Kłamstwo to nowa prawda
2020 · single
Nienawiść 100%
2019 · single
Większy zjada mniejszego
2014 · albüm
Jeszcze żywy człowiek
2011 · albüm
Prawo do bycia idiotą
2010 · albüm
Nielegalny zabójca czasu
2004 · albüm
Benzer Sanatçılar
Zielone Żabki
Sanatçı
Blade Loki
Sanatçı
KSU
Sanatçı
Alians
Sanatçı
Podwórkowi Chuligani
Sanatçı
The Bill
Sanatçı
Leniwiec
Sanatçı
Siekiera
Sanatçı
Farben Lehre
Sanatçı
Sedes
Sanatçı
TZN Xenna
Sanatçı
Defekt Muzgó
Sanatçı
The Analogs
Sanatçı
Karcer
Sanatçı
Zmaza
Sanatçı
Włochaty
Sanatçı
Armia
Sanatçı
Cela Nr 3
Sanatçı
Brygada Kryzys
Sanatçı
Sexbomba
Sanatçı
Biyografi
Dezerter to zespół punkrockowy, który powstał w maju 1981 r. w Warszawie. Grupa przyjęła prowokacyjną wówczas nazwę SS-20 (pochodzącą od radzieckich rakiet z głowicami nuklearnymi), którą była zmuszona zmienić w okresie stanu wojennego. Już jako Dezerter zespół nagrał swój pierwszy singiel „Ku przyszłości” (1983). W 1985 r. ukazały się dwie kompilacje z piosenkami Dezertera: „Fala” i „Jak punk to punk”. Rok 1987 przyniósł wydanie w USA przez Maximum Rock'n'Roll pierwszej długogrającej płyty Dezertera – „Underground Out Of Poland” oraz pierwszej (ocenzurowanej) płyty w kraju – „Kolaboracja”. Rok 1989 to kolejny album – „Kolaboracja II”, a 1990 – „Wszyscy przeciwko wszystkim” (wydana w Polsce i we Francji) oraz dwumiesięczna trasa po Europie Zachodniej (Szwajcaria, Niemcy, Francja, Holandia) i Japonii. Kolejne lata działalności przyniosły ważne płyty dla polskiej sceny niezależnej, m.in. „Blasfemię” (1992), „Ile procent duszy?” (1994), „Mam kły mam pazury” (1996), „Ziemia jest płaska” (1997). W XXI w. ukazały się trzy studyjne albumy: „Nielegalny zabójca czasu” (2004); „Prawo do bycia idiotą” (2010), który został doceniony wyjątkowo nie tylko przez słuchaczy, ale i przez branżę muzyczną, czego wyrazem była nagroda Fryderyk 2010; oraz „Większy zjada mniejszego” (2014). Zespół aktywnie koncertuje nie tylko kraju, ale również w wielu krajach Europy (Czechy, Niemcy, Wielka Brytania, Finlandia) oraz w Stanach Zjednoczonych.