Დღეს სიცოცხლე შენი ჰგავს აპრილის რტოს Მაგრამ, როგორც შველი მალე გარბის დრო Მერე მაინც მოვა ის დეკემბრის თვე Დაიწყება თოვა და წაბლისფერ თმებს Ნელა, ნელა, ნელა გაათეთრებს თმებს Ჩქარა თორემ მოდის გიორგობისთვე Ნელა, ნება, ნება გაათეთრებს თმებს Ჩქარა თორემ მოვა გიორგობისთვე Ო, ამ ლამაზ თვალებს ასე თბილს და წყნარს Დრო არ შეიბრალებს დრო გაატანს ქარს Შემორჩები მარტო შენს დარდსა და გზებს Დღეს ვიღაცის ხატო დღეს ვიღაცის მზე Არჩევანს და ლოდინს ნუ შეასხამ ფრთებს Ჩქარა, თორემ მოდის გიორგობისთვე Ნელა, ნება, ნება გაათეთრებს თმებს Ჩქარა თორემ მოვა გიორგობისთვე Ნება, ნელა, ნება გაათეთრებს თმებს Ჩქარა თორემ მოვა Გიორგობისთვე გიორგობისთვე