Რომ აქ, ნენამიწაზე, ვაზით ძველების დარგულით,
Სავსე იყოს თასები, ჩვენი მზით გამთბარქარგული
Დამდევს, ხმები ბაღნობის, გზები სარბენი ღელემდე,
Ამ მთებს, ია არ აკლდეს, მზე ყანებს აფერადებდეს
Დაუკარით! რომ ჭაბუკნი ვიყოთ მარად,
Სიბერემ რომ ვერასდროს ვერ მოგვერიოს
Დაუკარით! ძველებური მოსალხენი,
Შავგვრემანებს შავი ჩოხა მოგვიხდება
Ნენა, ნენა, ნენამიწას ატრიალებს ფიქრი,
Ნელა, ნელა, ნელა მიზანს მიჰყვება და მიდის ის
Არსად, არსად, არსად სხვაგან ბრძოლის ჟინი გულის ხმაში
Არსად ისე არ მღერიან, როგორც აქ ამ ქვეყანაში
Დაუკარით! არწივების ასაფრენი
Ფიცხელ ომში რომ მღეროდა მაჩაბელი
Დაუკარით! ჯერ ხომ სისხლი გვიდუღს ძარღვში,
Ჯერ ხომ საროს ფოთლები არ გასცვენია
(ზვიად გამსახურდიას სიტყვა)
Დაკა, დაკა, დაკა დოლი
Დაკა დოლი, დოლი გულს
Დაკა, დაკა, დაკა დოლი
Დაბრუნება დაკარგულს
Დოლი დაკა, დაკა დოლი
Თვით ედემს და ალვარგულს
Დოლი დაკა, დაკა დოლი
Გამარჯვებულ სიყვარულს
Მიდი, მიდი, ეგ ცხენები გააქანე, გამაქანე
Კიდევ ბევრჯერ მინდა ვნახო, გაზაფხულის მთები, მწვანე
Გულმა ბრძოლით გადიაროს მძიმე ფიქრთა ოკეანე,
Გააქანე, წამიყვანე
Მიმიყვანე მაღლა მთებში, ცა და მიწა რომ ერთდება,
Ჩანჩქერების დასაწყისში, ზღვაზე ფიქრი არ მთავრდება
Დაკა დოლი, დოლი დაკა
Დაკა დოლი, დოლი გულს
Გამარჯვებულ სიყვარულს
Აბა დელო, დადე ლელო,
Აბა დელო, შენ დადე ლელო
Აბა დელო, დადე ლელო
Აბა ლელო, დელიაო ჰე,
Აბა ლელო, დადე ლელო