Bilirmisin yanlızlığı, Boş odanda oturup ağlamayı. Kopardım içimde olan tüm anları, Ama sen kaldın aklımdan hic cıkmadın. Bilirmisin unutmayı, Boş kalan ümitleri doldurmayı. Yeniden esinlendi o yanlızlığım, O karanlık evde korkularım. Yok acımıyor Yok dokunmuyor Bağışık olmam lazım derken Alışık oldum lakin erken. Yok acımıyor Yok dokunmuyor Bağışık olmam lazım derken Alışık oldum lakin erken. Kokunu arar yıkılırım, O tenini özler devrilirim. Her köşede bıraktığın o izleri, Birer birer saklar solunurum. Göremezsin çektiğim acıları, Penceremden bakıp boşluğa dalmamı. Ellerimi bıraktığın gün güçüm kalmadı, Sensiz olduğumda sonum bile hoş gelir. Yok acımıyor Yok dokunmuyor Bağışık olmam lazım derken Alışık oldum lakin erken. Yok acımıyor Yok dokunmuyor Bağışık olmam lazım derken Alışık oldum lakin erken.