დრო გარდასული მახსენებს თავს
უნაზეს ფერებით გრთავს
ცისარტყელები გეხვია გარს
ავდარმა აჯობა დარს
საბედისწერო ერთადერთ წამს
უჩემოდ არჩიე
მოგვიანებით გავიგე
რომ ნანობ ძლიერ
ვერავინ შეგიყვარებდა,ვერა
ვერავინ ჩემსავით
ტკივილით გაგახსენდება ალბათ
დაკარგული გზა
შენ ისევ დამელოდები მჯერა
პირველი დღესავით
მერე ფიფქებად ითოვებს სევდა
ახლა სულ მარტო დადიხარ და
ცრემლები გისველებს თვალს
ჩემთან შენს ნაცვლად მოვიდა სხვა
ხელახლა განათდა ცა
რად გამახსენდი დღეს მაინც რად
ზაფხულის წვიმაში
ასეთ წვიმაში დამტოვე
ძვირფასო, მაშინ
ვერავინ შეგიყვარებდა, ვერა
ვერავინ ჩემსავით
ტკივილით გაგახსენდება ალბათ
დაკარგული გზა
შენ ისევ დამელოდები მჯერა
პირველი დღესავით
მერე ფიფქებად ითოვებს სევდა
შენ ისევ დამელოდები მჯერა
პირველი დღესავით
მერე ფიფქებად ითოვებს სევდა
ახლა სულ მარტო დადიხარ და
ცრემლები გისველებს თვალს
სევდა
ახლა სულ მარტო დადიხარ და
ცრემლები გისველებს თვალს
სევდა
ახლა სულ მარტო დადიხარ და
ცრემლები გისველებს თვალს