من به دنبال خونه ی گمشده ام من در جستجوی دمی آسوده ام روزها کمی افسرده ام شب ها به آهنگی زنده ام کجان اون راهای نرفته؟ در انتظارم در انتظارم کجان اون روزهای ندیده؟ در انتظارم در انتظارم بر این باور که اینجاست همین جاست از توی کوچه تا صدای زنگ در با بوی یاس و این حال غریب من صبری دیگه نمونده در من اینه آخر قصه ی من کجان اون دوستای قدیمی بی قرارم بی قرارم در جنگ آخر با خودم پیروز میدان باز منم بر این باور که فردا همین جاست من به دنبال خونه ی گمشده ام من در جستجوی دمی آسوده ام به امید فردا زنده ام تا روزی در آغوشت بمیرم