De zon die komt op dus zet m'n zonnebril af
Kaken nog gespannen van wat Stefan aan me gaf
Vannacht had ik het antwoord vragen komen achteraf
Nachtje verder van het leven nachtje dichter bij het graf
Het donker heeft me goed gedaan verhulde al m'n zorgen
Was je eventjes vergeten maar nu is het alweer morgen
Gedaan alsof die nooit meer kwam dus kon de klap verwachten
Heb verstoppertje gespeeld met mezelf en mijn gedachten
Geef Oscar nog een knuffel en hij fluistert in mn oor
Dat hij echt nog niet kan slapen dus hij gaat nog even door
Ik niet
Want de stralen van de zon
Schijnen licht op wat ik dacht dat ik vannacht vergeten kon
Zonden weer begaan dus ik had beter moeten weten
Ik heb mijn best gedaan maar ik ben je niet vergeten
Handen zochten wel naar anderen als pleister op de wonden
Maar ik tastte in het duister dus ik heb het niet gevonden
Als de zon opkomt
En de nacht gaat weer naar bed
Worden de stoelen en de tafels het terras weer opgezet
Als de zon opkomt
En de sterren gaan weer uit
Suizen in mijn oren verder hoor ik geen geluid
Als de zon opkomt
En de maan zich weer verstopt
En alles komt naar buiten wat de nacht heeft opgekropt
Als de zon opkomt
En de lucht die kleurt weer blauw
Dan word ik weer mezelf en dan denk ik weer aan jou
De gezichten van Mariska en Tristan en van Kim
En van Youssef en van Sonja en Katrien ertussenin
Waren allemaal zo prachtig met de make-up van de nacht
Maar nu in het volle licht zijn ze toch minder dan ik dacht
Denkend aan die pil waarmee de nacht zo mooi begon
Maar mijn kunstmatige geluk verdwijnt als sneeuw nu voor de zon
In m'n roes was ik gelukkig maar zag op tegen het eind
Omdat ik bang was voor het licht dat nu in mijn ogen schijnt
Waar mijn hoofd mee vol zit bleef vannacht onuitgesproken
Ben over één nacht ijs gegaan en nu is het gebroken
Koude klamme kleren van het zweet of koude water
Stampen tot de zon opkomt niet denken aan de kater
Feesten geeft het leven zin tegen beter weten in
Want een prins is niks zonder prinsesje of een koningin
Geen ontkomen aan meer wat ik voor mezelf verzweeg
Want nu op de fiets is mijn bagagedrager leeg
Als de zon opkomt
En de nacht gaat weer naar bed
Worden de stoelen en de tafels het terras weer opgezet
Als de zon opkomt
En de sterren gaan weer uit
Suizen in mijn oren verder hoor ik geen geluid
Als de zon opkomt
En de maan zich weer verstopt
En alles komt naar buiten wat de nacht heeft opgekropt
Als de zon opkomt
En de lucht die kleurt weer blauw
Dan word ik weer mezelf en dan denk ik weer aan jou
Nacht om nooit meer te vergeten
Om alles te vergeten
In een flits voorbij gegaan
Ben gevallen als een ster
En nu licht is vind ik er
Niet veel meer aan
Als de zon opkomt
En de nacht gaat weer naar bed
Worden de stoelen en de tafels het terras weer opgezet
Als de zon opkomt
En de sterren gaan weer uit
Suizen in mijn oren verder hoor ik geen geluid
Als de zon opkomt
En de maan zich weer verstopt
En alles komt naar buiten wat de nacht heeft opgekropt
Als de zon opkomt
En de lucht die kleurt weer blauw
Dan word ik weer mezelf en dan denk ik weer aan jou