Aldrei verið svona kalt Allt minnkar margfalt Ég svíf hægt um sporbaug þinn Ég hverf nú um sinn En nú ég sé að ég var sjálfsali Fæli fólk frá Fortíðarþrá Tekur mig. Ofar skýjum sigldi fley í geimryki og gammaþey En halastjarnan hló svo blítt Með hlýlegt bros og hárið sítt En pláneturnar heilsuðu Og loftsteinarnir dönsuðu Og loks flaug ég heim. Þú lofaðir að gleymérei. Étin upp af jakkafötum, vindlum og mynt. Ég hef lent á villigötum Ekki lífinu sinnt. Og nú ég sé að ég var Illa blekkt Tímanum leið Sat ekki og beið í hjartað sveið En ofar skýjum sigldi fley í geimryki og gammaþey En halastjarnan hló svo blítt Með hlýlegt bros og hárið sítt En pláneturnar heilsuðu Og loftsteinarnir dönsuðu Og loks flaug ég heim Þú lofaðir að gleymérei.