روز را من با شب زلفت به پایان می برم دل به دریایت زدم کشتی به طوفان می برم هرچه هستی باش تا من در تو پیدایت کنم من تمام عمر ماندم تا تماشایت کنم روز و شب دیوانه ام دیوانه ام، گیسو پریشان تر مکن این منِ ویرانه را اینگونه ویران تر مکن روز و شب دیوانه ام دیوانه ام، گیسو پریشان تر مکن این منِ ویرانه را اینگونه ویران تر مکن در شب گیسوی تو چشم تو مهتاب آورد دل مگر در تاب زلفت می شود تاب آورد؟ ای که از زیبایی تو هرچه میخواهم کم است چشم تو زیباترین تصویرم از این عالم است در تو می بینم خودم را از خودت نزدیک تر از شب موی تو میخواهم شبی تاریک تر روز و شب دیوانه ام دیوانه ام، گیسو پریشان تر مکن این منِ ویرانه را اینگونه ویران تر مکن روز و شب دیوانه ام دیوانه ام، گیسو پریشان تر مکن این منِ ویرانه را اینگونه ویران تر مکن روز و شب دیوانه ام دیوانه ام، گیسو پریشان تر مکن این منِ ویرانه را اینگونه ویران تر مکن روز و شب دیوانه ام دیوانه ام، گیسو پریشان تر مکن این منِ ویرانه را اینگونه ویران تر مکن