Vengo de la cuenca, soi mineru,
Skontra policíes barricáes,
Baxo los mios pies naz oru negru,
Tierra naide del gomeru
Pa la lakra patronal.
Vengo de la mar soi marineru, fartuku skama la rede atopar,
Ente oles roques sobra xera
Cola mio barquina vengo
Dende l'otru llau la mar.
Vengo de los val.les soi vaqueiru, onde la tierra'l cielu dixebra,
Na col.la propinde les mios vaques,
O nel puertu güeria en branu,
A treyavana dormirán.
Falandonuncaduquen les lletres,
Lo jodío ye ponese a falar,
Escueles d'odiu que güei nun enseñen
El Camín del cantar.
Así suena esta tierra,
Dexaila cantar,
Ye la nuestra voz
Cuando naide quier falar,
Dexaila qu'esnale, dexaila bail.lar,
Y nunca morrerá, y nunca morrerá.
La nuechi caleciendo al son del fueu,
Nel cielu xuega la l.luna caldeá,
Llunáticos que la miren cantando,
Son los texeores suaños,
Siempre mos fadrán suañar.
El cielu ponse negru paez que llueve, güei déxase'l nuberu asomar,
Ye bueno pa la eskanda na mio güerta,
Púnxeme como un felpeyu,
Cuando la tuvi semar.
Les tarranches qu'apañamos a sidre,
Paecemos dos berrones al cantar,
Mexamos nes caleyes dende'l chigre,
Nun llibramos k‐nalón hasta casa l.legar.
Dalgunos tacharánlos d'ilegales
Por escribir versos na oscuridá,
Otros con cuatro trueques faente arte,
Y nun t'espantarán.
Así suena esta tierra,
Dexaila cantar,
Ye la nuestra voz
Cuando naide quier falar,
Dexaila qu'esnale, dexaila bail.lar,
Y nunca morrerá, y nunca morrerá.