همه شب های بعد از رفتن تو نشستم من به تنهایی و ماتم شکسته شیشه قلب از این دریای خون، چشمم زده آتش به عالم اگه نیستی چرا از توی سینه ام صدای قلب تو می کوبه هر شب اگه نیستی چرا حرفات می پیچه تو گلوی من بجام می خونی آواز اگه نیستی چرا ماه نشسته جای چشمات اگه نیستی چرا هر شبِ من شبِ ما یه راه پر ستاره اس تو سینه من نفس می گیرم از تو با تو آواز می خونم نفس داغه، تبه، وقتی تو نیستی سیاهی شبه، وقتی تو نیستی دلم آتیش تنم زندون تو این پاییز بی بارون میشم یه باغ عریون ♪ اگه نیستی چرا ماه نشسته جای چشمات اگه نیستی چرا هر شبِ من شبِ ما یه راه پر ستاره اس تو سینه من نفس می گیرم از تو با تو آواز می خونم من آواز توئم حتی نباشی گلوم سازِ توئه حتی نباشی رگم تاره دلم پوده منم رفته، توئم مونده اگه حتی نباشی