فردا هم مثل امروز از بین میره
من اون بچم که فرمون دوچرخشو
خیلی وقته ول کرده دست ول میره
گاهی داد میزنه و سرکش میشه
خودم و کوبیدم و ولی از نو نساختم
همه رو بردم و از خودم باختم
چه قمار سختی بود
چه دنیای کجی بود
این که چرا تنهایی
چه سوال بدی بود
گندش بزنن
که واسه ی شادی
باید خودت یه طرف باشی
فهمت یه طرف
تاب نمیارم اصلا نمیره به کتم
اینکه بیان و بزنن رو من اتیکت نفهم
من یه خفاشم اهل تک پری
دور از عکس و رقص و طرح و نقش دست جمعی
من تو روشنی مصنوعیه روز شما گم میشم
همون طوری که شما تو تاریکیه من
من گم شدم یه طوری تو خودم رفتم
که ندارم سرنخ
هم اسیر برگشت
رابطه صمیمیه من و دلهوره
صدای منو میاره از تو هدفونت
(طوفان شکسته بید مجنون
بازیگره جادوگره حیله گر کو؟
باید خیره بشم به کدوم روزنه
وقتی کور سوی هر نوری میشه محکوم) 2
امید و ارزو و رویا رو
همه دلخوشیای کل دنیارو
همه دیوونه ها رو همه خل ها رو
من همشونو با همدیگه اینجا میخوام
حس لذت بخش ازادیو
بوی گل پره روی باقالیو
پر کردن هر چی جا خالیو
من همشونو اینجا میخوام
دیدم جیره خورای ارشاد درنده
الهام سیاهه چادر چرخنده
چشای لعنتیه من باز بودن همیشه
حالا هر چی که ندیدمو اینجا میخوام
داد زدن عقیده
بی ترس و واهمه
بی جنگ و حادثه
بی هر مقایسه
حقیقتو شنیدن تو هر مصاحبه
من همشونو اینجا میخوام
از ما که گذشت فردای روشن
شاید بیاد واسه فردای روشن
اونا اینطوری ازم یاد میکنن
میگن هر چی که اینجا نبود اینجا میخواست
(طوفان شکسته بید مجنون
بازیگره جادوگره حیله گر کو؟
باید خیره بشم به کدوم روزنه
وقتی کور سوی هر نوری میشه محکوم) 2
چقد دلا مردن
تو دل این کلبه ی افسرده
من از امارایی که تو میدی
سر در نمیارم
تنها چیزی که میبینم اینه
یه گربه پژمرده
تلخ زیاد
قند میخواد
بخاری نداریم چرا برف میاد
رنج میاد
حرف میزاد
خودتو به کوری زدی اشک میاد
راه طولانیه منم پا برهنم
ولی مغرورم نمیگم کفش میخوام
زخم زیاد
داره خون میچکه
نمیگم خونه منو بند بیار
بزار پشت من ردم بمونه
بزار پشت سریم از من بدونه
وقتی روشنیه روزا انقد مبرهنه
بزار یکم از شب بخونه
با مداد شکسته من بکشه
دلیلشو صاحبای ابرنگ بدونه
بزار کل وجود منه لعنتیو
خلاصه شده تو همین اهنگ بدونه
شیشه شکسته از سنگ بخونه
از اقای هفت رنگ بخونه
بزار پشت من ردم بمونه
بزار پشت سریم از من بدونه
(طوفان شکسته بید مجنون
بازیگره جادوگره حیله گر کو؟
باید خیره بشم به کدوم روزنه
وقتی کور سوی هر نوری میشه محکوم) 2