اضافه می کنم هر بار
اسمشو توی لیستم
یه دیوونه وحشی
که شب و روز جلوش می ایستم
توی تنهاییام با من
یا تو همهمه شهر
می شنوم صداشو
میشم اونی که من نیستم
می بینم تو آینه هر وقت
جای زخم کینه هاشو
می چِشم زهر نگاشو
داغ شدن شقیقه هاشو
بشکن این یخِ سکوتو
بشکن طلسمِ سقوطو
فراموش کن لحظه تباهو
بشکاف دلِ شبِ سیاهو
بشکن تردید و سکونو
بشکن قاعده جنونو
شلیک کن تیر خلاصو
ببین ابلیس می چرخونه تاسو
لایِ خوابِ شب
یادم میادش، کافی نیست
عکس هست، قابی نیست
آسمون هست، عُقابی نیست
تو جوابِ واسه دیدن هیچ راهی نیست
کبریت می ذارم بین پِلکام
مویرگا سُرخ، تویِ سفیدی
راه بده می زنم قیدِ چشمام
چاره ای که تو بدی
واسه من میشه کُمِدی
فوقش زیر ما فوقتی
دور چی می کشی خط؟
گناه بی توبه ای
گُه به این حسم که می خواد
لو بری قبل اینکه لوم بدی
من جنین دوران بمبم
منجنیق بحران نطفم
اگه که نتونم دنیاتو عوضش کنم
من نمی زارم دنیات عوضم کنه
گنده ترین کفش دنیا هم بیاد
نمی زارم هیچ پایی لگدم کنه
سر من پره
اونقد مشت زدم از تو
به خودم بدنم غره
تو که جای خودت
یه روزی غرق میشی
هجمه موجای عرقم دورت
عوضی نیست ولی من گله دارم
ثابتم نمیاد رعشه به کارم
گیرم درها رو ببندی
من توی ذهنم پنجره دارم
محصول همین اطرافم
ناامیدم از مکالمه
دلیل بده واسه مصالحه
من مجهولم تو این معادله
بشکن این یخ سکوتو
بشکن طلسم سقوطو
فراموش کن تقدیرِ تباهو
بشکاف دل شب سیاهو
بشکن تردید و سکونو
بشکن قاعده ی جنونو
شلیک کن تیر خلاصو
ببین ابلیس می چرخونه تاسو
کم کم دارم از خودم می ترسم
از تیغِ تیزِ تو دستم
از خودم می ترسم
از این نفرت تو چشمام
از خودم می ترسم
از هر جا میره فکرام
شاید درستن حسام
بشکن، بشکن، بشکن، بشکن
بشکن این یخ سکوتو
بشکن طلسم سقوطو
فراموش کن تقدیر تباهو
بشکاف دل شب سیاهو
بشکن تردید و سکونو
بشکن قاعده جنونو
شلیک کن تیر خلاصو