یک از دور می شه نزدیک
من نزدیک به واپسین دَم
بازدم، به پشت افتادم می غلطم به پهلو
آهای
من راهِ آخرین ام
می بینم شده گُم
از پشتِ پلکِ خونیم
بالا می آرم
دست های استخونیم
هی، من اینجام
باید من رو ببینی
کجایِ طوفان های نقطه کوری؟
خاطرِت نیست؟
رشدت دادم
داد زدم هر دفعه گوش های کَرِت من رو
کُشتن باز هم
نجات
نجات
نجات
نجات
بیابون، پُرِ کاکتوس
یک منطقِ زِبری باهام بود
با خشونت، بی ظرافت
زُمُختی نقابِ نِگام بود
لطافت یه خطر بوده واسه من یکی
لِه کردم هر گُلی که سرِ رام بود
ابرازِ نرمِ حس و رو بودنش
واسم نقطه ی ضعفِ رُمان بود
هیچی پیش نرفت اونطوری که پیش بینی می شد
و پهنه ی آسمونِ نیلی شون هم
تا به دست من می خورد قیری می شد
هرجا روی خوش نشونِ این روزگار می دادم
دستِ بی مهرش سیلی می شد
دل رو پرت می کردم هرجا درگیری می گفت
"چون به قدِ کافی نمی ارزی، از اونایی که همیشه غمگینی بیخود"
من به دنبالِ شریکِ جُرم بودم
شریکِ زندگی و لبخند به چه کار؟
مفرد ایستادم تو اوجِ سکوت
زوری پر کردنِ غم و لحظه ام به چه کار؟
روحِ ملیح که تاب نمی آره
دست خالی بدونِ طعمه رفتن به شکار
مُرده ی متحرک تابوت نمی خواد
دیگه چاله کندن به چه کار؟
بیابون، پُرِ کاکتوس
یک منطقِ زِبری باهام بود
تو خروشم، از دور یه صدایی خورد زیرِ گوشم
نجات
نجات
نجات
نجات
رسیدم به کودکی به حالتِ ضعف
سر بالا کرد نگاه به قامتِ من گفت
"خیلی وقته با هم بازی نکردیما
دلم گرفت انقدر جایی نرفتیم
اینجا خشکه درخت هاش تیزَن دیدی؟
گل نمی دن انگار مریضَن
چند باری دست زدم بُرید انگشتهام
خون اومد، شُستم، دستهام تمیزَن"
پُک زدم به سیگارم دیدم دود از دهنِ اون می آد بیرون
پاک گیج شدم
جایِ کتک بود روی تمومِ تنِش
"اوه انگار قراره که باز دیر کنی"
"اون دفعه پیش که قایم باشک بازی کردیم
انقدر خوب قایم شدم پیدام نکردی
چرا تا حالا ندادی من رو نشونِ کسی؟
آخه حوصله ام سر می ره بدونِ رَفیق"
وسطِ این برهوت این بچه کی بود که من رو می شناخت فراتر از مرزِ دیروز؟
اون من رو رها
یا من اون رو وِل
کرده که شدیم سرگردون و لِه؟
"می آی ببینی که نقاشیت رو خوب کشیدم؟
واسه اون باره که گفتی جای دور نمی رم"
ببین بچه من سالهاست جاری از دردم
"خب منم خیلی وقته بازی نکردم"
تا اومدم داد بزنم رنگش پرید
افتاد رو زمین و نفسش رفت
گُر گرفت وجودم از شعله ی گناه و دَویدم به طرفش و بدنش سرد
چطور پاک کنم دست آلوده به خون رو تو این شرِ وجود با این سردرِ شوم؟
بد ریختم پائین وقتی که دیدم
گردنبندِ من گردنش بود
یک دو سه چهار پنج
"احیا نشد"
یک دو سه چهار پنج
"احیا نشد"
یک دو سه چهار پنج
"احیا نشد"
یک دو سه چهار پنج
"احیا نشد"