Dziewczyna zgubiona, zraniona Czuje początek złych chwil Koniec dobra przepowiada Wyprzedza swe zmysły i sny Zmysły i sny Jednaki byt istot dostrzega Ciemność bezwzględną i złą Zamieć co życie porywa Nadzieja odbiera twym snom Myślom i snom Dziewczyna, co wiosną kochała Zgubiona w zamieci we mgle Dziewczyna, co życie widziała Oczyma spogląda na śmierć Zmysłów i snów Mocne ręce mocą zniszczenia Snują w ciemności swój plan Dławić gardła pragną Pozbawić nas zmysłów i snów Zmysłów i snów