من همونم که همه میگن دیوونست
همه فکر فردا من هنوز میگم دیروز هست
کسی که هیچی تجربه نمیشه براش و
بعد شلاق هم راه میره باز بیرون مست
میبینمت هنوز شبا توو خوابم
همیشه هم تنهام بستست درِ اتاقم
همونی که الآن به هیچ جا نرسیده
میدونم خودم پَ نگو الآن کجائم
یه دیوونه که خیره میشه شبا به عکس
یه دیوونه که هرجا میخوام نباشه هست
ولی انقدر توو مستی رویاتو کشیدم
که همه بهم میگم یه نقاشِ مست
من همونم که اگه برام قصّه شب نگن
خوابم نمیبره با یه چشم به هم زدن
یه دیوونه که حتی صد نفر دیگه بیان
نمیگیرن برام جا اون عشق اولم
همونم که شبا تنهایی تا صبح
میتونم بات زیرِ بارون بمیرم
همونم که اگه فردا بیاد
این راهو من بدونِ تو با اون نمیرم
همونم که بعد دعوا میاد پیشت
چون میتونم توو بغلت آروم بگیرم
ولی خاطراتت جا مونده پیشم
لعنت به خیابونایِ این شهر
همونم که شبا تنهایی تا صبح
میتونم بات زیرِ بارون بمیرم
همونم که اگه فردا بیاد
این راهو من بدونِ تو با اون نمیرم
همونم که بعد دعوا میاد پیشت
چون میتونم توو بغلت آروم بگیرم
ولی خاطراتت جا مونده پیشم
لعنت به خیابونایِ این شهر
نگو میخوای بری نگو میخوای خاطره شیم
نگو اون روزامون برنمیگرده واسه چی ؟
من همونم توو خواب و بیداری میمیره برات
همون که یه روز درِ گوشش گفتی عاشقشی
هنوز همونم من
که چشماتو میبینم میاد زبونم بند
سرنوشت رد شدش اَ روم عمداً
انگار میدیدم که میری یه روز اَ اون اول
همونم که شدم تنها یهو
نمیتونم برم بی تو فردا جلو
باهم قاطی شدن رنگا یهو
ولی ازت میخوام بدی بهم تنها یه قول
اگه قدم زدیم زیر چترایِ بازمون
اگه باهم کشیدیم رو برفا دراز آروم
اگه نرقصید این دنیا به سازمون
قول بده بمونه این حرفا یه رازمون
گفتی بهتره تنهایی واسمون
اگه سوختی پیشم مثل پروانه خاص بمون
قول بده فقط یادِ من باشی
وقتی خیره میشی هر شب به ابرای آسمون
همونم که شبا تنهایی تا صبح
میتونم بات زیرِ بارون بمیرم
همونم که اگه فردا بیاد
این راهو من بدونِ تو با اون نمیرم
همونم که بعد دعوا میاد پیشت
چون میتونم توو بغلت آروم بگیرم
ولی خاطراتت جا مونده پیشم
لعنت به خیابونایِ این شهر
همونم که شبا تنهایی تا صبحمیتونم بات زیرِ بارون بمیرم
همونم که اگه فردا بیاد
این راهو من بدون تو با اون نمیرم
همونم که بعد دعوا میاد پیشت
چون میتونم توو بغلت آروم بگیرم
ولی خاطراتت جا مونده پیشم
لعنت به خیابونای این شهر
تا صبح ، بمیرم
تا صبح ، بمیرم