بارون آروم توی کوچه رهگذر آواز میخونه بی اختیار اسمتو میارن یادم میاد نیستی خونه از این عکسای یادگاری یه پنجره ی باز، گلدون خالی تنهای تنها توی خونه بی تو ترانه های تکراری ، تکراری هروقت چشمامو میبندم دنیارو رنگی تر میبینم از ترس یه بیداری تلخ خودم رو به قرصها میبندم از این عکسای یادگاری یه پنجره ی باز، گلدون خالی تنهای تنها توی خونه بی تو ترانه های تکراری، تکراری هر ثانیه واسم یه عمره سیلی که دنیا رو برده توی دستای مهربونت کورسویی از امید نمونده چند روزی میشه که رفتی از اون قرارا نیست حرفی کارم تمومه دیگه اینجا میشع بمیری و نترسی