چروک بود رپفارسی من زدم اتوش
میومد از خونه بغلی ها صدا گوگوش
تنها توو خیابون ها بار خونه روو دوش
خوف داره عکس هامون حتی با روتوش
رپفارسی رو من زدم اتوش
میومد از خونه بغلی ها صدا گوگوش
تنها توو خیابون ها هندزفری توو گوش
کونه برام اون رپری که بپوشه روپوش
الآن توو خونه بغلی ها میاد صدا من
پوری یه دونه " ر " داره ولی ستاره ام
بدون تیمم محاله بگیره کارم
بیان بخورنش اونایی که میخوان بگانم
فاصلم با لاشخور ها که یه دونه گیته
داستانی نداریم با رپری که فیده
نفله، کف گرگی میاد روو فیست
انگاری تولد تو این کیکه
خیلی ها فکر کردن کارم تمومه
ولی تنشون رفت ساتن زنونه
دستمه گیلان، تا مازندرونش
فن نخبه دارم تا آدم پرونش
چه حاجیتون هفت خطه
هنرمنده، هفت خطه
چروک بود رپفارسی من زدم اتوش
میومد از خونه بغلی ها صدا گوگوش
تنها توو خیابون ها بار خونه روو دوش
خوف داره عکس هامون حتی با روتوش
رپفارسی رو من زدم اتوش
میومد از خونه بغلی ها صدا گوگوش
ته همه رفاقت ها یه روز میره بوو توش
توو دنیای که فدایی میزنه به سروش
داشِت هفت خطه
مثل بچه بازاری های کف میدون
داشت هفت خطه
مثل صاحب آشپزخونه های تهرون
داشت هفت خطه
مثل پیرمرد های لخت دم ایوون
داشت هفت خطه، پُر خط مطه
لا این همه حیوون
راهنمایی مدیر زنگ میزد اولیا
دبیرستان چک دم گوش صبحی ها
آموزشی صفر دو یگان لویزان
مولینگ میساختم توو خوابگاه با قوطی ها
بیست و یک پایان خدمت اومد جیبم
روزها سر کار، شب ها پلن چیدم
لاغر بودم همه رقیب ها رو کردم
چربید زورم به همه زدم شیکم
هفت خط زدم مرد تنها
خاکستری مونده توو شهر رنگا
توو چنتش پُر داره لفظ اعلا
که گوش کنی تهش کنی حلوا حلوا
چه حاجیتون هفت خطه
هنرمنده، شرمنده
چروک بود رپفارسی من زدم اتوش
میومد از خونه بغلی ها صدا گوگوش
تنها توو خیابون ها بار خونه روو دوش
گوش میدی خدا رپفارسیو