Mijn moeder had een broertje, dat was mijn ome Jan En elke zondagmiddag kwam die altijd effe an Hij hield niet van familie, van kind'ren hield 'ie wel Hij bleef z'n hele leven 'n echte vrijgezel Ik kreeg van ome Jan ineens m'n allereerste fiets Hij zei "die is voor jou, mop" en verdween weer in het niets Thuis was 't echt geen vetpot, 't was altijd feest Want iedereen was blij als ome Jan weer was geweest Want we gingen op vakantie van het geld van ome Jan En niemand leek te weten hoe die aan die centen kwam Dat kon ons weinig schelen dus we namen het ervan Niks te klagen Niet naar vragen Wat hebben we plezier gehad van ome Jan z'n geld En daarom was ook iedereen enorm op hem gesteld En waar hij 't vandaan had heeft nog niemand ons verteld O die lieve ome Jan! Toen ik wat ouder werd kreeg ik al snel een baan En 't werd voor mij een raadsel hoe m'n oom dat had gedaan Hij had geen baan of erfenis en zat maar voor de buis Dat zag ik als ik langs reed, op weg van werk naar huis 'T Viel me op dat ome Jan zich toch wel vreemd gedroeg Je zag hem nooit met vrienden of gezellig in de kroeg Hij kwam steeds minder vaak, maar het was altijd prijs Want als 'ie dan ook langs kwam, dan konden we op reis Nu heb ik maanden niets gehoord en ben naar hem op zoek Ik vind 'm in een kamertje, verloren in een boek En dan vertelt 'ie zijn verhaal, onthult 'ie zijn geheim Hoe die 't voor mekaar kreeg, zo'n goeie oom te zijn Wanneer ik 'm vertel dat ik echt heel veel van 'm hou Krijgt 'ie tranen in z'n ogen en hij toont opeens berouw 'T Wordt wel even wennen voor ons allebei Aan die stalen tralies tussen ome Jan en mij O die lieve ome Jan O die lieve ome Jan O die lieve ome Jan O die lieve ome Jan