Ik loop altijd met een engel aan mijn zijde En een duivel die dingen naar mij roept Soms word ik gek van alle twijfels En al het vechten maakt mij moe Er brandt geen licht in het raam, ik zoek mijn sleutels Het spoor naar morgen vervolg ik op de tast Of staat het al geschreven in de sterren aan de hemel Net als de initialen op mijn graf Op eenzame hoogte De wind in mijn rug Ik mag voor altijd blijven dromen Ik kom nooit meer terug Druk mijn lippen in mijn kussen Schreeuw de longen uit mijn lijf Tijd kust mijn voorhoofd En vervloekt me tegelijk Ik laat me vallen in de handen van de tijd En in het donker schijnt er ergens een lichtje En ook al raak ik de draad steeds weer kwijt De uitkomst is het punt om te beginnen Ik heb een wens maar die is nog niet uitgekomen Tot die tijd hou ik mijn dromen voor mezelf Iets zonder schade uit mijn huid gekropen Gister leek vandaag nog zover weg Op eenzame hoogte De wind in mijn rug Ik mag voor altijd blijven dromen Ik kom nooit meer terug Druk mijn lippen in mijn kussen Schreeuw de longen uit mijn lijf Tijd kust mijn voorhoofd En vervloekt me tegelijk Op eenzame hoogte Op eenzame hoogte Op eenzame hoogte De wind in mijn rug