مسلمانان مرا وقتی دلی بود که با وی گفتمی گر مشکلی بود به گردابی چو می افتادم از غم به تدبیرش امید ساحلی بود دلی همدرد و یاری مصلحت بین که استسهار هر اهل دلی بود ز من ضایع شد اندر کوی جانان چه دامن گیر یارب منزلی بود هنر بی عیب هرمان نیست لاکن زمن محروم تر کی سائلی بود بر این جان پریشان رحمت ارید که وقتی کاردانی کاملی بود مرا تا عشق تعلیم سخن کرد حدیثم نکته ها محفلی بود مسلمانان مرا وقتی دلی بود که با وی گفتمی گر مشکلی بود به گردابی چو می افتادم از غم به تدبیرش امید ساحلی بود دلی همدرد و یاری مصلحت بین که استسهار هر اهل دلی بود ز من ضایع شد اندر کوی جانان چه دامن گیر یارب منزلی بود هنر بی عیب هرمان نیست لاکن زمن محروم تر کی سائلی بود بر این جان پریشان رحمت ارید که وقتی کاردانی کاملی بود مرا تا عشق تعلیم سخن کرد حدیثم نکته ها محفلی بود مسلمانان مرا وقتی دلی بود که با وی گفتمی گر مشکلی بود