مهد همیشه بهار نوبر نصف النهار شاخ تمدن شرق تاریخ پر زرق و برق نیست نشان از اشرار از التفات سردار هیچ دلی خسته نیست پستهی سر بسته نیست از فرط خوشی مردیم از غم جداییم به آهنگ عزا رقصیم در قبر رهاییم ار فرط خوشی مردیم از غم جداییم به آهنگ عزا رقصیم در قبر رهاییم زاهد و عالِم به وفور دریای درایت و شعور چشم حسودا همه کور با وِرد و آینه و بخور این عرفای خوشگل خرقهی ماردار و ژل همه به دنبال دل دل ای دل ای دل ای دل ای دل ای دل ای دل ای دل ای دل ای از فرط خوشی مردیم از غم جداییم به آهنگ عزا رقصیم در قبر رهاییم از فرط خوشی مردیم از غم جداییم به آهنگ عزا رقصیم در قبر رهاییم