Aste osoa daramat lanean aguantatzen. Han zer egin behar dudan ongi dakite denek. Beti gogor lanean inor ez izateko. Bizi naizen lekua ahaztu behar dut gaurkoz. Barruko poza ezin disimulaturik Kale gorrietan murgiltzera noa Eta uste dut tokatu zaidala berriz Leku hontako mozkorti xelebreena izatea. Autokutsatuko naiz etengabe Azken taberna ere erre arte. Utzi problemak eta hator hi ere. Agian bihar ezin izango diagu Nor garen gogoratu. Erratzakin ari naiz amodioaren tabernan, Lekutik aldatzen didate baina halere nik beti topatzen. Emaidan zigarro bat hobe estulkatzeko, Hautsontzi zaporeko musu bat edo biren truke. Orain dena dabil azkarregi agian, Nere buruak ezin du deus ulertzen. Ez dut esan hori ezta bestea ere Eta ideiak hasi zaizkit zeharo desafinatzen. Autokutsatuko naiz... Automata bat naiz, zarata belarritan. Ez dakit non nagoen baina berandu da. Esnatzen ari naiz berriz kate grisera. Asteleheneroko txantxa jasatera noa. Autokutsatuko naiz...