Uda baten hasiera partean agertu zenhondartzatik pasieran zebilenitsasoa isilik begiratzeninork hemen ez zuen gizon hura ezagutzenbaina uda horretan egunero ikustenherrikoa bezala bihurtu zenbizarraz eta arropa berdinarekin jantzitabegi ilunak baina argitsuakez dakit nola baina itxura ederrazegunero hemendik hara ikusten genuenezer berezirik egin gabe erebere munduan sartzera gonbidatzeneta benetan mundu ederraizango zela bere barneanbere bakean, bakardadeanamets bakarra bere munduanooh! bere munduan ooh! amets bakarra eta egunak pasatzen ziren lasaitasuneanirribarreak eskaintzen zizkidanbere mundua erakutsi nahianagurrik ez egun euritsu eta gris batean denak herrian ginen bitarteangaldu egin zen itsasoan barrenaeta benetan mundu ederraizango zela bere barneanbere bakean, bakardadeanamets bakarra bere munduanooh! bere munduan ooh! amets bakarra