توو گندمزار موهام نگاهت جو میکاره که هرسال مزرعه م با سال قبلش فرق داره آهای خانوم بارونی با این خاک بیابونی یه کاری کن که حاصلخیزتر باشه تو میتونی یه فنجون چایی با تو شرابه اصلاً انگار چقدر جذابتر میشی میون دود سیگار آهای آقای دریایی من و تو تووی تنهایی میتونیم غرق شیم عین شکر توو وسعت چایی اسم تو رو تن شاخه ی خشک درخت اگه حک بشه گُل میده عشق تو آدمو خواهی نخواهی به سمت بهشت هُل میده اسم تو رو تن شاخه ی خشک درخت اگه حک بشه گُل میده عشق تو آدمو خواهی نخواهی به سمت بهشت هُل میده با صدای نازت سکوتو از یاد میبرم واژه های غنچه وار تو گُل میده توو سرم از تو یاد گرفتم پریدنو با تو میپَرم من خودم تمام کِشت هرسالت رو میخرم ای حبیب من ... (اسم تو رو تن شاخه ی خشک درخت اگه حک بشه گُل میده عشق تو آدمو خواهی نخواهی به سمت بهشت هُل میده) ای حبیب من ... (اسم تو رو تن شاخه ی خشک درخت اگه حک بشه گُل میده عشق تو آدمو خواهی نخواهی به سمت بهشت هُل میده)