من هنوز خیابونا لای حرفامه
دیگه فراموشی میگیرم کی دائمان بامه
بگو اون پسره تخص و تو یادت هست کامل
دو تا پک سم روله کفه پایتخت بامه
دو سه شبه همه چیم انگار تو همه
میگازم کف همت و پلکام رو همه
هنوز تنهایی بلدمه داشی
اگه بیرونم چون کوچه های تهران خونمه
رفیقم با سه صبح و سر کوچه سوپورا
رفیقم با ساکتیه شبای تو اتوبان
منو شهرمو کلی حرفه نزده
بنویسم حاله خوبه شوشام و با توتونا
اینجا سوت و کوره با اینکه لامپا زیاده
کش تو حساب ک ن ولی بانکا زیاده
کف تهرونم داستانی داره
هوا ۱ درجه لاشی تر از کامای سیگاره
منو میفهمه اینجا انگار لمم و بلده
آسمونش حال بده دلم و بلده
وقتی میزنن بت همه
از ما بکش بیرون برو حاجی اینجوری بهتره
بگو کی میجنگه این طرفا واسه حال تو
وقتی آدما میشکونن فقط پرو بالتو
بگو کی میتونه بکنه این شبه بدو صبح
فقط من و تهران و باطلای پر
منو تهران زدیم ب سیم آخر
ک اینبار اومدم بی نقاب تر
مهم نی اگه داره میره ساعت
با زندگی چند ساله بی حسابم
منو تهران زدیم ب سیم آخر
ک اینبار اومدم بی نقاب تر
مهم نی اگه داره میره ساعت
با زندگی چند ساله بی حسابم
با تهران خوبم نی اینورا کسی ک پیشمو
دیدم آدما نبودن همون چیزی ک میگنو
اعصابم تو قوطی قرصاس
هر روز یادم میره تصمیم جدیه دیشبو
اینجا همه چی تو همه خوشی یجا نیس ن
دله آدماش از خیابونا ترافیک تر
هیچکی نبود کنه زخمامو خشک
میکرد تهران تجویز حتی تراپیستم
ببند این پنجررو با حاله بد تو سختی
منو همین ک هست ن داشی در نرفتیم
بعد من چی میشه تش بیخیال هرچی هستی
دله ما پره سوزه ی جایی کله کردیم
میفهمی همونجا ک داشتی باشی خودتو
پر میشی از شلوغی ک خالی کنی دورتو
انقدره بد میشی ک دیگه کسی نفهمتت
د بگو مگه یادت رفته تنها زدی رولتو
من زدم بیرون ک نبینم این غمو
من زدم بیرون تهران بوده شبح سلیغمو
با چشام دیدم ک خودیا چی تو دلشون
یجا کشتمش همون ادمه خوبه همیشرو
منو تهران زدیم ب سیم آخر
ک اینبار اومدم بی نقاب تر
مهم نی اگه داره میره ساعت
با زندگی چند ساله بی حسابم
منو تهران زدیم ب سیم آخر
ک اینبار اومدم بی نقاب تر
مهم نی اگه داره میره
با زندگی چند ساله بی حسابم
پرم از همه حرف که زیاده
این بغض تو چشام مثه بچگیامه
گاهی فکرا تو کماس و پلکا بیداره
ی طهران و تنهایی شب شه پیاده
رو نتای پیانو زدم همه حرفامو
ی جو آرامش میخوام باشه سر شب بام
دل تنگه که میگیره از همه شهر حالا
بگو توعم مث منی میشه غمت انبار
که زیره بیست ام و
شده زیر چشم سیاه
منم نمیدونم غرق شده کجا کشتیام
این آدم حال خوب توی اتاقش نی
پ با جدول خوبه پیش خدا زشت نی
منو طهران