Rozpacz to jest tylko niecierpliwości forma
Ja mam trwać jak świątynia, jakbym dostał taki rozkaz
I to jest raczej mądrość, nie kompletna prowizorka
Choć to często tak wygląda, zaufanie w pełen spontan
A odpowiedź się pokaże w tak zwanym toku zdarzeń
Myślę kiedy trawię przełykane z trudem gorzkie żale
Cudze albo własne, grudy prawdy które ciążą
Ale to szlachetny kamień, nóg łańcuchy mi nie wiążą
Choć czasem czuję się jak michael na górze kretynów
Sumienie uspokaja mnie, że to mój własny wybór
Z wystającą z bagna mordą płakałem 'ty albo żadna'
Byłaś potrzebna, pomocna ręka, pomogłaś wzrastać
Dałaś się wciągnąć, obrazić godność, zostałem sam
Ze swoją spóźnioną wdzięcznością, pokraczny jak
Zezłomowany samolot, tania knajpa na poboczu
A ja chcę latać znowu, tak, naprawa w toku
I dość mam już twoich wspomnień
Słodko gorzkich słów
Śpij spokojnie
Ale bądź gotowy na trud
I dość mam już twoich wspomnień
Słodko gorzkich słów
Śpij spokojnie
I bądź gotowy na cud
I kiedy wstaję myślę o niej, jakbym czekał na świt
Jedyna siła, która tak naprawdę daje mi żyć
I tak naprawdę cała reszta jest jak przykry obowiązek
To spotkanie to jedyny cel wszystkich moich dążeń
To co rośnie za moim nazwiskiem jest dla ciebie
Co zbudowałem po drodze, goniąc tę ideę
Chciałbym dać, nie porzucić, a złożyć to w ofierze
U twoich stóp, wiem, że to ukoi ból, wierzę
Górnolotnie? człowieniu, to przyjemnie przyziemne
Jak to że czasem klapek, dres i lecę se przez dzielnię
O bezpieczeństwie tyle wiem, że cierpi przez materię
Lecz kompromis to pewnik kiedy myślę se o gnieździe
Po tym co przelazłem nie przeraża mnie ogrom starań
I nie czekam na nic, oduczyłem się oczekiwania
Zbudzić się, wyjść na szlak, zmęczyć się, zasnąć
Z wiarą, że w końcu się znajdziemy, kochana, dobranoc
I dość mam już twoich wspomnień
Słodko gorzkich słów
Śpij spokojnie
Ale bądź gotowy na trud
I dość mam już twoich wspomnień
Słodko gorzkich słów
Śpij spokojnie
I bądź gotowy na cud