Yolumdan çekil yavrum Bağlasalar duramam Demir asa demir çarık dedim Neyleyim! Yolculuk dedim Ağaçlara tünedi yine akşam kargalarla bir Rüzgar kendini yerden yere vuruyor Kırık dökük yıldızlar belirli uzaktan Telsiz mevceleri ardım sıra koşturuyor Anamdan yolcu doğmuşum Yedi dağın yolları kalbimden geçer Salkım salkım mısralar gelir içimden Dudaklarımda yağmur damlaları Alır beni yollar beni alır gider Anamdam yolcu doğmuşum Nehirlerle birlikte denizlere kavuştum Akşam dedim Şu koca dünya dedim Ağlasam dedim Yola bir düşüldü mü, ömür boyunca gidilir Ekmeğin ve şarabın peşinden Turnaların peşinden Büyük şehirler büyük aşklar Çığlık çığlığa terkedilir Ben Çocuklar gibi sevdim, devler gibi ıstırab çektim Damarlarımda dünyanın bütün rüzgarları Harblere, açlıklara, yalnızlığıma rağmen Anamdam yolcu doğmuşum Neyleyim Gurbet dedim Vatan dedim Hürriyet dedim