Ve gecenin son tramvayında üç tenha köpek Bir ben bir yağmur hazırlığı bir de sabiha Ürkek gözlerimizi ellerimizle örterek Içimizden geldiği kadar şimşek çakıyoruz Uzak yankılar halinde bir daha bir daha Istanbul'u dağınık bir romanda unutmuşuz Nasılsa yaşatmazlar başka bir yere gitsek Belli bir şey sonbahardan kovulduğumuz Sokakları kirleten üç tenha köpek Bir ben bir yağmur hazırlığı bir de sabiha Gece bir'den sonra uykularda yer bulmak zor Eski karakollarda korkuların gürültüsü Cebimizden çıkarmıyoruz ellerimiz titriyor Eylül çakallarından kaçıp gizlenerek Birbirimizi eskittik işin kötüsü Üç sonbahar sürgünü üç tenha köpek Kaç nefes daha noksan sabahtan sabaha Kaç karış daha yorgun her akşam üstü Çoktan yıkılırdık öfke ayakta tutmasa En çetrefil yanımızla böyle direnmesek Bir ben bir yağmur hazırlığı bir de sabiha Bulutlara havlayan üç tenha köpek