Seni ben Kallavi Sokağı'nda gördüm Sen beni görmedin, görmedin Kapıları çaldım, adını sordum Söylemediler, öğrenemedim Seni ben Kallavi Sokağı'nda gördüm Bir daha görmedim, bilmedim Belma Sebil adını yakıştırdım Aklıma geldikçe her sefer Gözlerinin mavisini bitirdim Saçlarının siyahına başladım ♪ Kallavi Sokağı'nda güvercinler Benim karanlık İstanbul'um Bir esnaf kahvesine oturdum Belma Sebil ya geçti ya geçer Rüzgârını içime doldururum ♪ Kallavi Sokağı'nda güvercinler Bunca yıl sönmemiş umudum Nisan değilse Mayıs Perşembe değilse Pazar Ben Belma Sebil'i bulurum