Asıl büyük sarhoş benim Uzaktaki Ben ki tek damla şarap içmedim Ekmeğin beyaz zeytinin siyah Olduğunu biliyorum Asıl büyük sarhoş benim Uzaktaki Benim kusturucu sarhoşluğum Yoksulluğum Yüzüme bakmasan da Yağmura düşürsen de gözlerini Gözlerime bakmasan da ne kadar O kadar aydınlığın gökyüzüme uzanıyor Uykularımda nefesinin sıcaklığı O kadar Hangi akşam kapımı çalan sen değilsin Sen değil misin gizli bir kıvılcım gibi Gözbebeklerimde duran Umutsuzlandığım her akşam Senin rüzgârın almıyor mu Uğultulu yorgunluğumu Yoksulluğun eşiğinde kapaklandığım zaman Ellerimden sımsıkı tutmuyor mu senin İyimserliğin Ben bu tezgâhı kurdumsa senin için kurdum Senin için dokuduğum basma ve pazen Denizin yeşilinden süzdüğüm balık Göğün mavisinden çaldığım kuş Senin için Felsefe okudumsa İktisat okudumsa gece yarıları Boğazım kurumuş içim bir kalabalık Sıcacık mısralar okudumsa Yunus'dan Senin için okudum Geceyarıları Sen beyaz bir kadınsın Uzaktaki Gözlerin aklımdan çıkmıyor Sen beyaz bir kadınsın Karanlıkları dinleyen Uzaktaki Sarmaşıkları duyuyor musun rüzgârda Yorgun başını Üşümüş yastığına koyuyor musun Uyuyor musun