Kendimi çıkarıyorum seninle olan her davadan Sadece kendimi değil, ellerimi de çıkarıyorum Gözlerimi çıkarıyorum, sabah öpmelerimi çıkarıyorum İçten sarılışlarım kalmak istiyor ama onu da önüme katıyorum En sevdiğin yemekleri çıkarıyorum Adını dünyanın en güzel melodisine döndüren sesimi çıkarıyorum Açık bıraktığında omzunu örten şefkatim kalmıyor elbet Gecelerim de gidiyor ömrümden En sevdiğin elbisem dolabın kapılarını çarpıp gidiyor Nergise benzetirdin kokumu, kokum nergise karışıyor Terliklerim küsüyor, diş fırçam "Hadi" diyor Yatağının sol yanı bana üzgün bakıyor, "Dolar mı?" sence diyor Saçlarım kaçıyor ellerinden, fırçalarım kuruyor Duvardaki boyalar akıyor tuvalden Uykularımız sırtlarını dönüyor artık Nefeslerimiz tuğlalar örüyor aramıza Söylenecek sözlerimi mideme hapsedip, kelebeklerimi katlediyor Kahkahalarım kapatıyor kendini odaya "Çık" diyorum, çıkmıyor Yar yarımdan çıkıyor, her şey normale, eski haline dönüyor Çıkarıyorum kendimi senden, elinde haksızlık kalıyor Çıkarıyorum seni benden, elimde yalanın kalıyor Çıkarıyorum hayatlarımızı birbirinden, geriye pişmanlık kalıyor