Rıhtımda Bir beyaz gemiydi ayıran onları Kadın güvertedeydi adam rıhtımda Şimdi unuttum yüzünü kadının Adamın gözleri aklımda Kana bulanmış bıçaklar gibi Uzun kirpikleri ıslaktı Adam dertli adam darmadağın Dokunsalar ağlayacaktı Adam bitkindi adam seviyordu Kalan kederdi giden gemiyse Taş olduğu içindir dedim Rıhtım taşları erimediyse Derken bir düdük öttü ansızın Bembeyaz gemi gitgide ufaldı Korkunç yalnızlığıyla başbaşa Rıhtımda bir adam kaldı