Seni sen yokken sevdim
Bütün sevenler gibi değil
Buludun seyrinde gözümün nurunda sevdim
Seni sen küçükken sevdim
Bir defa görmek için yıllarımı verdim
Aldığım nefes kokladığım çiçeğe benzettim
Çayda sazan yakaladım seninle oturup yemek için
Birde iş buldum sana ömür boyu bakmak için
Seni sen küçükken sevdim
Bütün sevenler gibi değil
Aldığım nefeste gözümün nurunda sevdim
Oyalı yazmanı burnunda ki hızmanı sevdim
Bazen bir kır çiçeğine benzettim
Bazen bir ova gülüne
Bazense bir hırçın taya
Ne zamanlar harcadım sana yetişebilmek için
Ne günler öldürdüm seni görebilmek için
Seni sen küçükken sevdim
Seni sen yokken daha çok sevdim
Asmalı bir bahçeniz vardı
Taştan örülü duvarın içinde
Ahşap iki gözlü birde fakir haneniz vardı
Seni şakağım ağarmadan önce sevdim
Seni dimdik yürürken sevdim
İlçeler arası minibüs hep sizin oradan kalkardı
Sen binerken ben içerde olmak isterdim
Akşam hep dönüşünü beklerdim
İnenleri tek tek süzerdim
Senli zamanı senli mevsimleri sevdim
Çok zaman diz boyu karı yarıp
İki gözlü evinizin yanında
Seni bir tek defa görmek için
Kalbimin atışına dahi müsaade etmedim
Seni o zamanlarda sevdim
Seni hep yüreğimde sevdim
Seni bir kesme şeker misali
Bir Anadolu demli çayına atıp
Tek nefeste içip yüreğimin rahatlığını sevdim
Tek bacaklı altmış beş yaşında da sevdim
Seni Erzurum yaylasından dönen taze tereyağı misali
Bir sabah kahvaltısında bir nefeste yiyilişini sevdim
Seni Palandökende bir kar evinde sevdim
Seni sen yokken sevdim
Bütün sevenler gibi değil
Buludun seyrinde gözümün nurun da sevdim
Seni sen küçükken sevdim
Hem de seni çok, çok sevdim
Hem de seni canımdan çok, çok sevdim
Canımdan çok çok sevdim, çok sevdim
(Seni yüreğime gömdüm)
(Seni baş ucuma koydum)
(Seni dallara sordum)
(Seni canımdan çok sevdim)
(Seni yüreğime gömdüm)
(Seni baş ucuma koydum)
(Seni dallara sordum)
(Seni canımdan çok sevdim)