To te granice między Tobą, a mną, dobrem, a złem,
Między tym co można zrobić z tą grą, a czego nie,
żyjemy w czasach w których mówią nie ma zasad,
Bo tak się opłaca kiedy za fasadami kontrola tu wraca,
To mentalny napalm ziom, granice ofiary i kata,
Płynę jak Napart, gdy fuck up spada Ci na kark, o,
Jebana mapa i tu nienawidzą kunsztu jak biel,
Ten mur się zapadł i nie ma po co tu szukać hien,
Ciągle je przesuwamy tak jak pijani bogowie,
Na stole plany, każdy narysuje kreskę sobie,
Wczoraj było tak dogadane wszystko (ooraj),
Tylko jedna rzecz, wczoraj było wczoraj,
Każdy woli brać chociaż każdy mówi,
że dawać to świat altruistów, którzy lubią słowo w zamian,
Jak Kuba Bogu tak Kubie Bóg, prosta sprawa,
Pomyśl zanim znów przyjaciela będziesz chciał udawać...
Pomyśl, pomyśl, dwa razy pomyśl nim znów...
Ref.:
We are special people,
Special in every way.
We keep that fire burning,
Don't care what people say...
Jesteśmy wyjątkowi, każdy jeden, ja i Ty,
Od stóp do głowy mamy swoje i oby swoje sny,
A jednak, gdy wyznaczyć te granice między nami,
Wychodzi na to, że nie jesteśmy tylko sąsiadami,
Zanim się pożremy zostawiając kości na ziemi,
Może usiądźmy przy stole parę zdań prostych wymienić,
Nasze problemy często wydają się większe niż są,
I idzie przemyt myśli i uczuć przez to gęste sito,
Jeden krok poza ląd, tej uważaj jak chodzisz,
Mam swoje cele i los, staraj się nie przeszkodzić,
I choć czasem to granice na piasku patykiem,
Niby rozmyte trafie i po omacku pewnikiem,
Gdzieś w połowie drogi między mną, a nami,
Gdzieś między myślami znajduję tę najważniejszą z wszystkich granic,
Bo choć tak trudno jest wspólne nastawić tu fale,
Musimy to zrobić i tak, żeby nie oszaleć.
Żeby nie oszaleć, żeby nie oszaleć...
Ref.:
We are special people,
Special in every way.
We keep that fire burning,
Don't care what people say...