Η Παναγιά τα πέλαγα Κρατούσε στην ποδιά τησ. Την Σίκινο, την Αμοργο Και τ' άλλα τα παιδιά τησ. Απο την άκρη του καιρού Και πίσω απ' τουσ χειμώνεσ Άκουγα σφύριζε η μπουρού Κι έβγαιναν οι Γοργόνες. Κι εγώ μέσα στουσ αχινούσ Στισ γούβεσ στ' αρμυρίκια Σαν τουσ παλιούσ θαλασσινούσ Ρωτούσα τα τζιτζίκια: Ε σεισ τζιτζίκια μου άγγελοι Γεια σασ κι η ώρα η καλή. Ο βασιλιάσ ο Ήλιος ζει; Κι όλ' αποκρίνονται μαζί. Ζει και ζει και ζει ... Ο βασιλιάσ ο ήλιοσ ζει.