Сите лица надвор, сите лица надвор
Ова е рација на вашата лична стварност
Не е село, ќе ве стреља
Мастермајнд на нашава фанкерска беља
Тоне во езерата, доаѓа од небо
2011 господово лето
Леди како лед, ми мириса на цвет
Стеф и Давид и ја прават да сте во лет
Последен лет за Холандска
Бегај накај Берлин, ќе се пука
Македонија, судбина те еба
Но важно си модерна, носиш цвикери Рејбан
♪
Колку сме, толку сме, токму сме
Такви сме, какви што бевме
И кога петте века, ќе ги собереш
Ќе нé собере ли?
Колку сме, толку сме, токму сме
Такви сме, какви што бевме
И кога петте века, ќе ги собереш
Собере?
А ветрот тука одамна заборави
Дека на сводов летаат авиони
Но Аполон ме сака, Аполон е фин
И ваљда знае дека сум му син - един
А за луѓето, што мислат како летаме
Не летаме, ние високи сме
Се дружиме со ветрот, со снегот и градот
А петок искачаме со сексот и градот
Се разбудив и видов убаво надвор
А надвор е гадно и дува ладно
Виулица - снег, виулица - зима
А нас пак топло зовревме од клима
Велиш пак ќе пукне, пак ќе дувне
Не ти глумам, не бушам дупки
Во сопствениот ѕид, потпорен
И кога паѓа тој знај, сам го рушам, зошто знам како до нов
♪
Велат крвта не е вода, ни водата крв
Затоа течам ко вода, зошто се гадам од крв
♪
Пријател ти, сомнежи, сакаш ли?
Пријател ти, сомнежи, сакаш ли?
Пријател ти, сомнежи, сакаш ли?
Пријател ти, сомнежи, сакаш ли?