Σαν την Πλας Πιγκάλ από χρόνια
μια πλατεία πολύ κεντρική
στην Αθήνα μας είναι η Ομόνοια
που είναι η φήμη της ιστορική
Σε κάθε γωνία επτά καφενεία
καρέκλες με κόσμο γεμάτες
και ταξί που ψαρεύουν πελάτες
Κομψοί και ωραίοι, πολίσμαν τροχαίοι
πεντ' έξι παλιές μπυραρίες
καυγαδάκια στις αφετηρίες
Καμπαρέ με jazz band και belles femmes
και ταμπέλες που λένε welcome
Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή
μέρα νύχτα και ως το πρωί.
Και τα ανθοπωλεία σειρά στην πλατεία
τριάντα περίπτερα πλάι
κι από κάτω μετρό που περνάει
Πιο εκεί, κουλουρτζή, ο ταμπλάς
Να η Ομόνοια Πλας.
Μια πλατεία παλιά όλο χάρη
όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς τα εκεί
Και μαζεύονται και οι φαντάροι
το απόγευμα την Κυριακή.
Πλατεία κοκέτα, χαλιά σε πακέτα,
τσατσάρες, στυλό και λαχεία
και χαζοί από την επαρχία.
Δυο μέτρα πιο κάτω, πολύ ορεξάτο
Parfum ενα γύρω σκορπίζει
το ντονέρ, το κεμπάπ που γυρίζει.
Και αργά από κάποιο στενό
για βολτίτσα προβάλλει ο Ζανό.
Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή
μέρα νύχτα και ως το πρωί.
Και πριν ξημερώσει, ξενύχτηδες τόσοι
περνούνε να παν για το σπίτι
ενώ το πρώτο τραμ σκάει μύτη.
Πιο εκεί, κουλουρτζή, ο ταμπλάς
Να η Ομόνοια Πλας.