Feryadımın kor rüzgarı kalsın Bu hazin sözlere vursun Duysun dağlar uçsuz yollar Varsın utansın çöllere dönsün Kaç mevsim habersiz kim bilir Kaç gecem döndü uykusuz sabaha Aşıklar gölgesiz demlenir Ne lüzum sensiz bahara İstemez gönlüm bir tebessüm daha Dinlemez bağlanırım anılara Kimseler bilmez Allah şahittir Yalnızım yalan dünyada Geceler ışıksız kaldı kördü Düşlerim eşiksiz kaldı Belki çok günah işledi ömrün Soldu hep nasipsiz kaldı Şimdi kıskanır yalnızlar sanki Sevgim ibadet gibidir Sana bu son sözüm olsun yarim Ayrılık aşktan ötedir Şimdi kıskanır yalnızlar sanki Sevgim ibadet gibidir Sana bu son sözüm olsun yarim Ayrılık aşktan ötedir Sana bu son sözüm olsun yarim Ayrılık aşktan ötedir Sana bu son sözüm olsun yarim Ayrılık aşktan da ötedir