Doymaz ruhum doymaz Ne verirsen ver Hep yeniliğe muhtaç İnsan unutuyor Hissettiğini Kendini oyalarken Dur ve bir bak gökyüzüne Okunuyor ışığın güncesi Dur durak bilmeden Soruyorsun kendine Kim bu yabancı? Elinde benden bir parça hikaye Artık bir anıyız Bir duygu yolcusu Rüzgarın diğer ucunda Dünyanın bir günü Tuhaflık içinde Hep bir görene muhtaç Dur ve bir bak gökyüzüne Okunuyor ışığın güncesi Dur ve bir bak gökyüzüne Görünüyor Bir hışımla silemezsin geleceği Ve neden hep bir kahraman arıyorsun? Sabah oldu doğuyor bak günlerin Bir açıklık bir derinlik görüyorsun