De rug naar de bergen De ogen naar zee Het hoofd in de zon en de regen Met z'n voeten al eeuwenlang vast op de grond Houdt het de stormen tegen Dat is het huis waar vogels ieder jaar Onder het oude dak nieuwe nesten bouwen Waar elke muur al zoveel heeft verduurd Dat hij alleen maar vraagt om meer vertrouwen De rug naar de bergen, de ogen naar zee Tussen de klaverweiden Overziet het het dal dat het hele jaar bloeit Blijft het zijn armen spreiden Dat is het huis waar vogels ieder jaar Onder het dak beginnen aan hun leven Dat is het huis dat ons meer ruimte geeft Dan wij een leven lang aan and'ren geven En waar ik ook ga of waar ik ook sta Het huis zal m'n reisdoel wezen Met z'n voeten al eeuwenlang vast op de grond Ach, laat het er altijd wezen Dat huis, dat thuis, waarin ik alles won Waarin ik ongemerkt zoveel heb verloren Dat huis waarin ik toch opnieuw begon Waarin ik ben gestorven en geboren