Ճանապարհը դատարկ, մեքենան արագ,
Նա կողքիս մստած ա, Շունչը իմ հավասար,
Նա խոսում ա կտրուկ, ես մնում էմ լուռ,
Ես վաղուց արդեն, անցել եմ դա:
Նա գոդում ա մեկ մեկ, վրակում բառերու,
Ան խփում ա ուսիս, Շորերից քաշելով,
Ես մնում եմ հանգիստ, Նա շարունակում ա,
Մի տեսակ հոգնել եմ:
Ես,
Ուզում եմ գալ քեզ մոտ,
Մնալ մինչև առավոտ,
Չեմ գնում էլ տուն,
Մի քանի շաբաթ ա:
Ես,
Նորից կգամ քեզ մոտ,
Կմնամ մինչև առավոտ,
Չեմ գնա էլ տուն,
Մի քանի շաբաթ էլ:
Թող ասեմ սխալ ա,
Թող ասեմ խելադ,
Թող ասեմ ցնդել ա, Ու խոսեմ երկար,
Լինելու ա էմ, ինչ որ պետք ա լինի,
Չի լինում ոչինչ պատահական:
Չենք խոսում այլևս, Չի լինում խոսել,
Նա սիրում էր խելադ եմ սիրել,
Հասկնանում ա նա դա, բայց արդեն ուշ ա,
Մի տեսակ հոգնել եմ:
Ես,
Ուզում եմ գալ քեզ մոտ,
Մնալ մինչև առավոտ,
Չեմ գնում էլ տուն,
Մի քանի շաբաթ ա:
Ես,
Նորից կգամ քեզ մոտ,
Կմնամ մինչև առավոտ,
Չեմ գնա էլ տուն,
Մի քանի շաբաթ էլ:
Քո տված ամեն մի ցավը Լուռ ծամել եմ,
Քո կյանքի ամեն սյուժեն ես վերապրել եմ,
Միգուցե բացվել եմ ավելին քան պետք էր,
Քող լավ ա քեզ, ես էլ ավելորդ եմ,
Բայց մեկ ա մեկ ա մեկ ա մեկա ա:
Ես,
Ուզում եմ գալ քեզ մոտ,
Մնալ մինչև առավոտ,
Չեմ գնում էլ տուն,
Մի քանի շաբաթ ա,
Ես,
Նորից կգամ քեզ մոտ,
Կմնամ մինչև առավոտ,
Չեմ գնա էլ տուն,
Մի քանի շաբաթ էլ:
Ես,
Ուզում եմ գալ քեզ մոտ,
Մնալ մինչև առավոտ: