Ja chciałbym cię spotkać jak w niemym filmie
Niewinnie, ty ślicznotka w sukience w lilje
Miałabyś w oczach blask, i buty na płaskim
I we włosach wstążki, w dłoniach książki, i na wiosnę płaszcz
Wszystko międzynami działo by się cicho
I choć bezgłośnie mówiły by za nas gesty
Mówiły oczy, słowa takie jak
Dotknij, przytul, pocałuj, pomału, wolno
Tak byśmy stali na moście poźnym popołudniem
Lub na ulicy jakiejś nocą bezludnej
I wtedy zaczął by padać deszcz ciepły
Objąłbym ciebie tak byśmy uciekli
Pojawił by się napis "Fin", albo "The end"
A jazz band zaczął by swoją melodię
Światła by błysły, ludzie wyszli by, a tych dwoje
Na samym końcu trzymając się za dłonie
Chciałbym cię spotkać gdziekolwiek, byle gdzie indziej
Gdzie inne rzeczy nie obejdą wcale ciebie i mnie
Gdzie będziemy ja, ty, to co między nami
A to co nieistotne zostaw za drzwiami
Chciałbym cię spotkać gdziekolwiek, byle gdzie indziej
Gdzie inne rzeczy nie obejdą wcale ciebie i mnie
Gdzie będziemy ja, ty, to co między nami
A to co nieistotne zostaw za drzwiami
Chciałbym cię spotkać jak w piosence sprzed lat
Słyszysz, to tylko o nas każda nuta i każdy takt
Takiej piosence co czas dodał jej smaku
Takiej klasycznej o dziewczynie i chłopaku
Co dzieje się wiosną, latem, nawet na jesieni
Byle bez pointy smutnej i żółtych odcieni
Takiej z uliczką lub hotelem w tytule
Co w tekście ma słowa nie używane, czułe
Co ją śpiewa wolakistka zapomniana dawno
Nigdy nie była sławną, ale głos miała taki
Że jak ją puścisz z winyla co trzeszczy
Stajesz się częścią tej jej opowieści
Wiesz, mi chodzi właśnie o takiego songa
Co z tych pełnych blasku dziewczyn rzeczy ściąga
A potem zasypiają ledwo zasłonięte
Wtulone w ciepło pościeli pomiętej