Мова іхніх дзяўчатак – набор таямнічых сыляб,
Як урок, задаваны ў русалчынай школе на лета
Дыглясія дзяцінства, і я сёньня шмат аддала б
Каб вось гэтак шаптаць зь імі ў коле заклёны й сакрэты
Дзьмухаўцоваю лялькай пад шклом пахаваны сакрэт
І гучыць над ім трэнас – як сура, як мантра, як прана.
Гэта лета адпушчана ім як апошняе зь лет
Калі ім так бязхмарна, цнатліва і беспакарана
Мо, я марыла недзе
Мора калі раздавалі
Пошта цяпер едзе
Ракавінкі і каралі
Мода на мора
Мора - мая мова
Moro, mori, amare
Mori, amare, moro
Мо, я марыла недзе
Мора калі раздавалі
Пошта цяпер едзе
Ракавінкі і каралі
Мода на мора
Мора - мая мова
Moro, mori, amare
Mori, amare, moro
Мода сарматаў – вычасаныя хвасты
Нетутэйшых жывёлін, скручаныя вянкамі
Гэта трэба насіць на шыі, як хамуты,
А рукавы аздабляюць яны плаўнікамі
Найдзівосьнейшых рыбін, якіх толькі носіць вада
Тут глыбіню ўсяго вымяраюць куфры
Пекната сармата – гэта яго брыда
Як блыха, што гнязьдзіцца ў спёку ў парадным футры
Мо, я марыла недзе
Мора калі раздавалі
Пошта цяпер едзе
Ракавінкі і каралі
Мода на мора
Мора - мая мова
Moro, mori, amare
Mori, amare, moro
Мора сармата – гэта пара партоў,
У якія яго не пускаюць без пашпартоў
І калі яго выпускаюць зь цёмнай каморы
Ён, як абвараны, бегае ад мора да мора.
Рытуал прывітаньня з морам, развітаньня з морам –
Мора наўпрост кіруе ягоным гуморам
Тыдзень ляжыць на хвалях – і год жыве
Мора сармата разьліваецца ў яго ў галаве
(Мо, я марыла недзе)
Мора сармата разьліваецца ў яго ў галаве