De zon van het alledaags bestaan Brandt de huid op mijn lichaam De warmte is ondraaglijk Ik ga door omdat het moet Mijn lichaam en mijn geest, in een wereld fictief Mijn lichaam en mijn geest, eenzaam in de tijd Ik wacht al jaren en jaren totdat Haar geest mijn lichaam overneemt Ik wacht al jaren en jaren totdat Ik de lege eeuwigheid ga zien Ik wacht al jaren en jaren totdat Haar geest mijn lichaam overneemt Ik wacht al jaren en jaren totdat Ik de lege eeuwigheid ga zien Nachtrust koelt mijn lichaam af Buiten staat het leven stil Eindelijk kan ik ontwaken In de omgeving die niemand wil Met vertroebelde ogen Kijk ik de wereld aan En altijd weer dezelfde visie Er is geen doel voor dit bestaan Gevangen in vlees en bloed Omringd door mijn verdomde ziel Laat mij los, dan kan ik eindelijk gaan Het leven is een trieste openbaring Die duidelijk maakt dat Wanneer mijn ogen sluiten Ik de lege eeuwigheid ga zien