.เป็นตำนาน
เล่าขานผ่านมานมนาน
บอกลูกหลาน รุ่นหลัง ฟังให้ดี
เรื่องความรัก
ความสุข โสภาโสภี
จบลงที่ ความโศกเศร้า
.ของชายหนุ่มหญิงสาว
รักกันมาหลายปี
เป็นความรักคงที่ และมั่นคง
น้องเป็นครู พี่เป็นเพียง
คนขับรถจนๆ
จะขยัน อดทน เพื่อเธอ นั้น
เหนื่อยเพียงไหน
ทนเฝ้าทำเพื่อเธอทุกอย่าง
สิ่งใดขวาง ฉันจะพร้อม สู้ไป
มีความฝันเป็นพลัง
เพื่อเธอ ยิ่งใหญ่
จะก้าวไป พร้อมกับเธอผู้เดียว.
.แล้วที่สุดเรื่องราว
มรสุมผ่านมา พ่อแม่จ๋า
โปรดเห็นใจ ข้าที
รักกันอยู่ พรากกัน
แยกกันช้ำชีวี
เกิดเป็นคนชาตินี้ มีแต่ซวย
.น้องโดนเฆี่ยน น้ำตา
ไหลนอง สองแก้ม
เหมือนมีดแทง
เฉือนกลาง ใจพี่
เพราะความจน จึงต้องทน
แค้นใจเหลือที่
จบแค่นี้ ลาที ความระทม
.และสุดท้ายความเป็นคน
ก็มาถึงที่สุด แสนรันทด
เกิดมา ชาตินี้
ผ้าขาวม้าพันผูก
พร้อมใจน้องพี่
ฝากกายพลีใต้สะพานรักสารสิน
... ดนตรี ...
.ย้อนมาสู่ ผู้คน ในยุคปัจจุบัน
คนเรานั้นมีแต่ความ หลอกลวง
สวมหน้ากากเข้าหา
ใช้ปัญญาเข้าข่ม รักระทม
ไม่มีความ แน่นอน
.เป็นคนจนแต่ไม่จน จิตใจ
มีความรักมอบให้ แก่คน ทุกคน
ช่วยกันเถิดเพื่อพี่น้อง
และคนจนๆ ผู้ที่ทุกข์ทน
คือความรักที่แน่นอน
.[คอรัส] น้ำ ยังไหลไป
ใคร เขาก็กล่าวขาน
เหมือน เป็นตำนาน]
บอกลูกหลาน
ถึงความรักที่ผ่านมา
[ฟ้า มีแสงดาว
คน เล่าขานกันมา
ความรักและน้ำตา]
บอกตำนานสะพานรักสารสิน
[น้ำ ยังไหลไป
ใคร เขาก็กล่าวขาน
เหมือน เป็นตำนาน]
บอกลูกหลาน
ถึงความรักที่ผ่านมา
[ฟ้า มีแสงดาว
คน เล่าขานกันมา
ความรักและน้ำตา]
บอกตำนานสะพานรักสารสิน
.น้ำ ยังไหลไป
ใคร เขาก็กล่าวขาน
เหมือน เป็นตำนาน
บอกลูกหลาน
ถึงความรักที่ผ่านมา