Pink Floyd'un Syd Barrett'ı Rolling Stones'un Brian Jones'uyum Dört dubleden sonra Kayıp kıtanın Monte Cristo Kontu'yum Dünya bizden küçükmüş Ay kimsenin yörüngesinde değilmiş Ben Atlantis'li kabilenin son yamyamı Kendi çöplüğümün aksolotluyum Erimiş plaza Metaverse'de Atlaslar gerip anılar uyduruyorum Ve odamda yaşayan bizon sürüsünü Barbarişka düğümüyle durduruyorum Zaman makinem Anadol, çektim 12 Eylül 80'e Duman, darbe, ucuz içki Bi' partide kendimin kötü kopyasıyım En sevdiğim anılarım yaşanmadan öldü Ve bir ülkenin tüm güneşleri söndü o gün Bir plak, makine gibi tıkırdatıyor parmaklarını kafamda, kafamda Geziyor eski bir İstanbul şarkısı tüm odalarımı Uranüslü güzel kadının gözü üzerimde Fanfisfonlu dondurmasından iki diş alıp yalıyor Bi' top limonlu öteki çikolatalı Vovovovo Vovovovo Vovovovo Vovovovo Alüminyum folyoyla ışığını sarıyorum Işığın yüzü suya düşüyor Güzel kadının eli belimde Altı dağımı yirmi beş tepemi aşıyor Renklerin sayıları var ve Halının içinde yüzmekteyim İçimde habis bir duygu İnce bir puştluk sezmekteyim Kimseye etmediğim şikayetlerle Kör kuyularda merdivensiz sarhoşuz Kafası geçtikçe nihavend bu hikayenin Yeşil alamatrası içinde uyanıyoruz hakikat