سپی خلسه
غمای قدیمی
یو یو پنجره رو باز میکنه که،دودا بره بیرون
عا
میشه پنجره باز،همه دردای مردمه شهر تو یه قاب
توی دستای باد مو(منو) یه سیگاری که میکنه بام تسویه حساب،یاه
بعضی چیزارو سخت میشه گفت،خیلی چیزارم نمیشه داد تغییرش خب
مثل،مثل حس من به شما یا که ریه هام که همیشه تو سمه مداد
دله تقدیمتون میکنه سهم شمارو
واسه بابایی که راضی نبود کج بودش کلاهم هیپوقت قاضی نبود
یکی دیگ هم سلامتی ناظمم که زد چکو وقتی که نیازی نبود
نه،نیستش فرصت زیاد تا که یه روز از رو خاکم گل دربیاد
یکی بکشه یه مغز بشه باز شاید اونروز بفهمن ارزش مارو
بودی تو کنارم بودی یارم ولی چشمام خوابن انگار
توی یادم دوره راهم ولی گفتی به من بازم بسپار
من کجاام تو حبابم فقط تو میدونی حالمو هربار
باتو بالمو پرواز
فک نمیکردم که بی کشور بمونم دور دنیابرم فقط یه شب بخونم
وقتی شنبه بدمو یکشنبه خوبم
اخه تا کی میخوان رویاهام به چپ بمونن
یاه پره خستگی تنم انگار بیستو پنج ساله دارم وزنه میزنم
ده سال نیوفتاد علف از لبم ولی قسم به این چتیام که هرز نمیپرم
میگن دآش سپی نیستی طهران هستمو ندیدتم هیچکی انگار
هست صدام اگ تصویرم نه،خوبه ولی خیلی از من مشتی تر هس
همونا که واست خرج میکردن،پول آژانسو بعد پیاده گز میکردن
میدونم که یه روز برمیگردم امیدوارم چیزی مونده وقتی رفتم
بودی تو کنارم بودی یارم ولی چشمام خوابن انگار
توی یادم دوره راهم ولی گفتی به من بازم بسپار
من کجاام تو حبابم فقط تو میدونی حالمو هربار
باتو بالمو پرواز
بازم منو توی تاریکیا دریاب،که بین ماعو اینا باریکه ها دریاست
جای بابام خالی که اون لابه لا باحالی،بهم گفت اخه پسر بد واسه من چرا
میخونی تو پدره من اونم واسه منی که بودم تا انتها باهات حتی وقتی که تر
میزدی تو امتحانات بابا اشتباهات واقعا اونقدر نبود بخونم اون ورسو برات
پشیمونیام دیگ فایده نداره
این فاز مستیم دیگ هایده نداره
دینمو دادم واسه عشق به خدا که اونم دروغی نباشه شکل دعا
توی مغزم هنو پره فکرو سوال
اخرش که چی با این سنه کجام
مردمم واقعا دوسم دارن یا که میخوان بکنن زودتر خاکم
بودی تو کنارم بودی یارم ولی چشمام خوابن انگار
توی یادم دوره راهم ولی گفتی به من بازم بسپار
من کجاام تو حبابم فقط تو میدونی حالمو هربار
باتو بالمو پرواز