دست بردار
تو نباشی این جا من دست تنهام
چشات هم ببندی روم هستم باز
میدونم دوریم ولی فرسنگ ها
خونه غرق نوره، یه حس عجیبیه
انگار که خواب میبینم و تستش هم سیلیه
یه قطره اشک اَ توو چشمِ تر خون
پرسه های شبونه و تنها تو خیابون
آتیش گرفته شاخه های بید مجنون
مردِ تنها با یه هدفون تپیده در خون
بعد از اون تکرارِ فصل ها زمستون
دو تا گلوله توی مغز و هنوز گیج و حیرون
میومد بوی نسترن و بارون آروم میزد
توی خاک و روی دفترم و
یادم اومد تو این جا بودی من چشم به هم زدم
چجوری باورم بشه؟ یه راهی یادِ من بده
یه خداحافظی با هم نکردیم آخر هم که
حیف، دیر گفتیم به هم دوست دارم اما گفتیم نه
اینم خودش خوبه بازم پرنده ی بی گناهم
به جز تو کسیو ندارم
این چیزا هم بهت گفتم که بتونم برم بخوابم
دست بردار
تو نباشی این جا من دست تنهام
چشات هم ببندی روم هستم باز
میدونم دوریم ولی فرسنگ ها
واو، واو، واو
هر شب تا نورِ تو پشتِ بومه
قطعا آسمونم پشتمونه
دست بردار، تنهام نذار
میخندیدی
آسمونو یه چشمی نگاه میکردی
بر میگشتی سمتِ من
دور من میچرخیدی
چشمک، ستاره، ابر، عینا یه قاب عکس
کات بزن رو من، همون لوکیشن یه سال بعد
هنوز هم کنار هم، بارون میخواد بباره
با بیلچه خاکو میزنم به هم
بالاخره جوونه زد یاس من
همینم قشنگه
این که یه ماه تو ساله
همینش قشنگه واسه من
تو نیستی
پَرت میشم تو غصه ها و دردا
خاطراتت هم باید که فردا بسپارم به صخره ها و
تو نیستی، نیستی و من دوباره تنها
پارو دستمه رو تخت پاره های دریا
همین هم قشنگه اما
باد بی رحم میزد تو دشت قاصدک و
من یه خوابی دیدم، چه ماه سرخ بد شگونی
دی ماهو میگم
یه روزی با هم دوباره میریم شاد و بی غم
تا اون روز ...
دست بردار
تو نباشی این جا من دست تنهام
چشات هم ببندی روم هستم باز
میدونم دوریم ولی فرسنگ ها
واو، واو، واو
هر شب تا نورِ تو پشتِ بومه
قطعا آسمونم پشتمونه
دست بردار، تنهام نذار
♪
تنهام نذار
♪
تنهام نذار
♪
تنهام نذار
♪
تنهام نذار