نبَرم دست به قمه ام، قلم کشندست خودش
خودش خودش خودش، خودش خودش خودش
نگیرم دِشنه به دست، ورق برنده است خودش
خودش خودش خودش ، خودش خودش خودش
میبارم دورِ تو، میایی به خودت و
میبُرم دورِ تو، میایی به خودت و
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
چو من سیاهیو دیدم تو دفترم بعد از شب
از اول هر ورق زدم هر مزه اش تلخ تر از قبل بود
شروع کردم به نوشتن از نور
بعد هم لبخندم برگشت و
کَند از ته ترسم از سر
پس هر وَر قدم زدمش فرق
نکردش حالم، توو همین حالت
که روبرواهم، بذار بتابم
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
شب میشه بعد از ظهری
منم و شبینِ توهمی
تو کمینِ نوید بعد از امید
بهم میگه نکن دست قطع از امید
من میگم نبین تو قدمو ریز
قدمام درشتن لبشو تیز
میکنم میبرم میبرم
مثلِ وقتی که میاد روی قند انسولین
لاغرم کمر باریک، دارم بر لبم ماتیک
ولی ارزشم تو مغزمه، میکنم در حد بازی
فکرا تو براندازیه من توی سَرم سازش
حریفم عجب دافیه میکنم براندازش
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
بده دنده رو دو، بیا بریم جلو
این ساقی کجاست؟ الباقی تو راهست
عمو سبزی فروش، بله
بریز سبزیمو توش بلکه
برسَم ببرم صحنه
بیاد با هر قدم لرزه
همش قصه، با قلم کردم سقطش
ورق زدن ذهنمو، کردن هر وجب تست هی
تو طرب مرب شعر که، از اولم میل بهش
وجب وجب رخنه، کرد تنم تابید طیفش
تفاوت تو دست و قلمه، تقابلِ اصل و بدله
ولی چیزی که ارزش داره، تطابقِ حرف و عمله
میزنین حرف، میکنم عمل
میزنین حر ، میکنم عمل
دین من عشقه و دل میره به سمتَش خودش
خودش خودش خودش، خودش خودش خودش
دیده ام بازه و دل میره ز دستم خودش
خودش خودش خودش، خودش خودش خودش
خودشو با من میخوادش تا تَهش
نمیشه با حرف عمل کجاست پس؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف یا، میکنی عمل ها؟
میزنی حرف ولی، میکنم عمل، آه
می زنین حرف
میکنم عمل
می کنم عمل
می کنم عمل